محمدرضا خوش کیش، مدیرعامل بیمه اتکایی امین در میزگردی که با حضور سه تن از مدیران عامل بیمه های اتکایی در دفتر مجله بیمه داری نوین برگزار شد، از آینده بازار اتکایی ایران گفت.

به گزارش روابط عمومی، خوش کیش در این میزگرد با اشاره به آینده بازار اتکایی ایران از عوامل برون زا و درون زای صنعت و همچنین نهاد ناظر و آینده آن در بیمه های اتکایی گفت.

بخش های از این میزگرد که در سی و نهمین شماره نشریه بیمه داری نوین با یک پرونده مبسوط در خصوص صنعت بیمه اتکائی کشور منتشر شد را با هم می خوانیم:

* صنعت بیمه با وجود تحریم ها با یك تفكر و تجربه‌ منحصر بفرد توانسته به این مکانیزم برسد كه بتواند ریسک ها را مدیریت کند. در همین راستا صندوق تحریم‌ با 300 میلیون دلار شكل گرفت.

* بنابراین یكی از مهمترین شاخص‌های یك ساختار اتكایی قدرتمند، اكچوئری و نرخ‌شناسی منطقه‌ای و بومی آنجاست. یك شركت بیمه  اتکائی قوی می‌تواند به یك اكچوئر و محاسب قوی برای صنعت بیمه كشور تبدیل شود.

* افزایش تعداد شرکتهای بیمه نه تنها با موازین بازار آزاد هم خوانی دارد بلکه موجب رشد و توسعه می شود . من همیشه در شورای عالی بیمه از ورود بازیگران جدید به صنعت بیمه حمایت کردم. همانطور که کشور تصمیم گرفت در راستای توسعه خصوصی سازی و واگذار امور به مردم تعداد بانک ها و بیمه ها را افزایش دهد، در شرایط فعلی نیز ورود بازیگران جدید به بازار ضروری است.

* یكی از بحث‌های بسیار جدی كه كمیسیون اقتصادی پیگیری می‌كند، و احتمالاً در مجلس آینده مطالبه‌گری و اجرا می‌شود، ساختار قانون بیمه كشور است که تغییر خواهد كرد. این تغییر یكی از فاكتورهای مهمی است كه روی بیمه های اتكایی تأثیر می‌گذارد زیرا طبق تغییرات جدید نهاد ناظر دیگر شریك اتكایی شركت بیمه نخواهد بود. به عبارتی در صورتیکه قانون جدید به تصویب برسد، بیمه مرکزی در کسوت یک ناظر ظهور می کند و اتکائی اجباری و اتکائی اختیاری از لیست  وظایف ناظر خارج می شود.

*انتظار این است که نهاد ناظر فقط نظارت كند و وارد بازار اتكایی نشود. یكی از مهمترین دلایل ایجاد بیمه اتكایی ملی این است كه جایگزین بیمه مركزی شود و این خلأ یک‌دفعه در كشور حس نشود، چون قانون دارد  به سمتی می‌رود كه اتكایی بیمه مركزی به صفر برساند. اصلاً قرار نیست شركت اتكایی ملی، دولتی باشد، کاملاً جایگزین همان اوراقی است كه در بورس می‌خواهیم عرضه كنیم. تبدیل می‌شود به سهام‌های ریزی كه مردم بخرند.